سه ماه پس از عمل به دید ثابت می رسند اما افرادیکه شماره چشم بالا دارند یا با روش (تحت هدایت wave front) اختصاصی عمل می شوند مدت زمان بیشتری مورد نیاز است. شماره باقیمانده چشم که علامت دار باشد را می توان اصلاح مجدد کرد اما باید قبل از هر اقدام از ثابت بودن شماره چشم با معاینه متعدد مطمئن شد. قبل از درمان مجدد باید تمام ارزیابی های قبل از عمل مجددا” انجام شود و باید مطمئن شویم که شماره باقیمانده به دلیل تطابق و مواردی چون آب مروارید یا اکتازی قرنیه نمی باشد. توپوگرافی کامپیوتری و پکی متری قرنیه باید انجام شود و میزان ضخامت باقیمانده پس از عمل مجدد باید محاسبه گردد.
درمان مجدد می تواند با بلند کردن فلپ قبلی یا ایجاد یک فلپ جدید انجام شود. اگر فلپ قدیمی بلند می شود باید مراقب اپیتلیوم فلپ باشیم تا به حد فاصل نرود و باعث رشد نابجای اپیتلیوم(و ایجاد epithelial ingrowths) شود. اگر فلپ جدید تهیه می شود می تواند به دلیل تغییر در برنامه جراحی باعث ایجاد تکه های جا به جا شده ی استروما گردد که اینها سبب آستیگماتیسم نامنظم و افت بهترین دید اصلاحی می گردند. بدین منظور اگر فلپ قدیمی مناسب است بهتر است در صورت امکان آن بلند شود. PRK، با یا بدون میتومیسین- سی می تواند یک روش جایگزین در اصلاح مجدد باشد.
رضایتمندی بیمار:
رضایتمندی بیمار بستگی به انتظارات بیمار و نتیجه جراحی دارد. در مجموع بیماران از نتایج لیزیک راضی هستند. داوطلبینی که به آنها اطلاعات کافی از نظر تفاوتهای زیستی، اثر موقعیت های نوری روی عملکرد بینایی و پیر چشمی داده شده باشد از نتیجه جراحی راضی تر هستند. بیماران که به دنبال اصلاح سریعتر و درد کمتر هستند لیزیک را در مقایسه با PRK ترجیح می دهند. رضایتمندی بیمار و میزان دید او با آنچه با دستگاه ها اندازه گیری می شود همیشه قابل مقایسه نیست (همخوانی ندارد).
محدودیت لیزیك در اصلاح عیوب انكساری:
نزدیك بینی: از 1.0 – تا 10.00 – دیوپتر.
دوربینی: از 1.0+ تا 4.00 + دیوپتر.
آستیگماتیسم: از 0.75 +/- تا 4.00 +/-دیوپتر.
البته این حدود به مارك و مدل سیستمهای لیزری بستگی دارد. مثلا برخی سیستمهای لیزری قادرند تا 12.0- دیوپتر میوپی را نیز اصلاح كنند.